1. Rodzina, ach rodzina

WYBIERZ ĆWICZENIE  RODZINNA MAPA  JAKA JEST TWOJA RODZINA?  


RODZINNA MAPA

Wynotuj na kartce członków swojej małej i dużej rodziny, a następnie sporządź mapę (wzór do pobrania w  PDF-ie). W jej centrum umieść domek z imionami osób z najbliższej rodziny, w dalej położonych domkach rozlokuj swoich bliższych i dalszych krewnych (oraz powinowatych). Wpisz nazwy miejscowości (krajów), w których mieszkają.

Zaznacz kolorami lub symbolami, jak częste i bliskie są twoje kontakty z nimi (np. linią ciągłą drogę do domu babci, z którą jesteś bardzo związany, a przerywaną – do wujostwa, których prawie nie znasz). Możesz pokazać swoją mapę rodzicom i wspólnie z nimi ją uzupełnić.


JAKA JEST TWOJA RODZINA?

Zdaniem socjologów rodzina ulega ciągłym przemianom. Miejsce dawnej rodziny wielopokoleniowej zajęły dzisiaj:

  • rodzina mała, zwana też nuklearną, którą tworzą jedynie rodzice i dzieci. Rodziny małe mogą być pełne lub niepełne (np. samotny rodzic z własnym lub adoptowanym dzieckiem, bezdzietne małżeństwo lub partnerzy);
  • rodzina rozszerzona, spotykana najczęściej na wsi, składa się zazwyczaj z trzech spokrewnionych ze sobą pokoleń. Czasem wchodzą do niej też krewni z linii bocznej: wujowie, ciotki, czy kuzyni;
  • rodzina patchworkowa, zwana też zrekonstruowaną lub wielorodzinną, która powstaje w wyniku  ponownego zakładania rodzin przez jednego lub oboje rodziców po rozwodzie. Rodzina taka składa się z dwójki partnerów posiadających dzieci ze swoich poprzednich związków, często też posiadających dziecko z nowego związku.

A jaka jest twoja rodzina? Kto ją tworzy i do jakiej kategorii byś ją przypisał/przypisała? Czy znasz przykłady z dalszej części rodziny lub sąsiedztwa, które są ilustracją pozostałych rodzajów?

Załączone dokumenty

2. O gospodarstwie domowym

WYBIERZ ĆWICZENIE  JAK UŁOŻYĆ BUDŻET?  ORGANIZUJEMY KONCERT, CZYLI BUDŻET PRZEDSIĘWZIĘCIA  ZARZĄDZAJ SWOIM KIESZONKOWYM  JEDZIEMY NA WYCIECZKĘ 


JAK UŁOŻYĆ BUDŻET?

Zastanów się, na co ostatnio wydałeś/wydałaś kieszonkowe. Czy zostały ci jakieś oszczędności? Czy na bieżąco wydajesz całą gotówkę, którą dysponujesz, czy też gromadzisz fundusze na jakiś cel? Teraz pomyśl, co mógłbyś/mogłabyś zrobić, aby wydatki były mniejsze niż dochody. Spróbuj zaplanować swój budżet na kolejne miesiące, korzystając z formularza (do pobrania w formacie PDF).

 

Co to jest budżet?

Budżet to plan finansowy, zestawienie dochodów i wydatków w danym czasie, np. roku, kwartale czy miesiącu.

 

Jak opracowywać budżet krok po kroku?

  • Spisz dochody i wydatki, wykorzystując programy komputerowe albo arkusz kalkulacyjny, albo utwórz własną tabelę zestawiającą wydatki i dochody.
  • Oblicz, ile wynoszą twoje miesięczne dochody.
  • Zastanów się, na co wydajesz pieniądze - sporządź listę swoich wydatków i podziel wydatki na kategorie.
  • Przyjrzyj się swoim wydatkom i sprawdź, czy zbyt często nie ulegasz reklamom.
  • Ogranicz liczbę rozmów przez telefon i liczbę wysyłanych sms-ów, szczególnie tych „:)”.
  • Sprawdź, z jakich wydatków możesz zrezygnować, zwłaszcza kiedy nasze wydatki są większe, niż dochody.
  • Ogranicz wydatki na bieżącą konsumpcję (jedzenie, rachunki, przyjemności) do 50-60% wszystkich miesięcznych dochodów.
  • Pamiętaj o oszczędzaniu i przeznaczaj co najmniej 10-20% miesięcznych dochodów na ten cel.
  • Płać terminowo rachunki, aby uniknąć dodatkowych kosztów.
  • Regularnie przeglądaj swój budżet i wprowadzaj na bieżąco wszystkie zmiany.
  • Zbieraj rachunki i paragony, aby wiedzieć, ile wydałeś.
  • Oszczędzaj wodę, energię.
  • Zastanów się - może warto podjąć dodatkową pracę.

Bądź odpowiedzialny za siebie i swoje finanse.

 

 Programy pomocne przy konstruowaniu budżetu

W internecie znajdziesz wiele programów, które podpowiedzą ci jak sprawnie zarządzać zarówno budżetem indywidualnym, jak i swoimi finansami. Pozwolą one nie tylko ci się zorientować, na co wydajesz najwięcej pieniędzy, ale też z czego powinieneś/powinnaś zrezygnować. Część programów dotyczących tworzenia budżetu jest płatna, ale są również programy darmowe tzw. freeware, które szybko można znaleźć. 


ORGANIZUJEMY KONCERT, CZYLI BUDŻET PRZEDSIĘWZIĘCIA

Koncert szkolnego zespołu rockowego sporo kosztuje – nawet jeśli odbywa się w plenerze…

Budżet można zestawiać nie tylko dla rodziny, jakiejś organizacji czy całego państwa, ale także dla konkretnego przedsięwzięcia. W takim przypadku często zaczyna się nie od określenia posiadanych środków, ale od oszacowania wydatków niezbędnych do realizacji wyznaczonego celu. Jeśli więc np. takim projektem jest zorganizowanie koncertu, to trzeba najpierw ustalić, ile będzie kosztowało wynajęcie sali i sprzętu nagłaśniającego, ile wyniesie honorarium wykonawców itp. Znając koszty przedsięwzięcia, można ocenić, czy mamy dostęp do wystarczających środków, by je sfinansować, oraz zastanowić się, z jakiego źródła wziąć brakującą sumę. W przypadku koncertu można np. sprzedawać bilety albo poszukać sponsorów, gotowych w zamian za reklamę ich firmy sfinansować część niezbędnych wydatków.


ZARZĄDZAJ SWOIM KIESZONKOWYM

W Polsce ok. 2/3 dzieci w wieku 4–18 lat ma kieszonkowe – średnio kilkadziesiąt złotych miesięcznie. Pozostali czasem dostają drobne sumy od rodziców lub dziadków (np. na urodziny lub za dobre oceny), są też tacy, którzy nie otrzymują nic. Na co młodzi wydają kieszonkowe? Głównie na słodycze (ok. 2/3 pieniędzy!), karty lub rachunki telefoniczne, napoje, gazety, czasopisma, zabawki i kosmetyki. Przeczytaj dwie wypowiedzi twoich rówieśników. A ty – na co wydajesz swoje pieniądze? Które zakupy są racjonalne, a z których mogłabyś/mógłbyś zrezygnować, by odłożyć nieco większą sumę? Na co ją przeznaczysz?

• BASIA: Dostaję 50 zł na tydzień. Jasne, za każdym razem udaje mi się coś odłożyć, ale nigdy nie oprę się pokusie, aby kupić słodycze.

• PIOTREK: Mam 5 zł na tydzień. Wydaję je w ciągu czterech godzin na słodycze. Czasem odkładam na gry komputerowe.


JEDZIEMY NA WYCIECZKĘ

Kto jest odpowiedzialny za planowanie i organizację waszych szkolnych wycieczek, wyjazdów na zieloną szkołę, wyjścia do kina lub Aquaparku? Czy nie chcielibyście mieć wpływu na program najbliższej wycieczki klasowej? A może warto potraktować wspólne wyjazdy nie tylko jako formę odpoczynku i zabawy, ale i naukę przedsiębiorczości?

Pracując w kilkuosobowych zespołach, spróbujcie opracować budżet wycieczki klasowej do Warszawy, Krakowa lub w góry. Zakładamy, że koszt wyjazdu jednego ucznia nie może przekroczyć 350 zł. Sprawdźcie w internecie ceny noclegów, posiłków, biletów zbiorowych lub ulgowych do muzeum czy teatru oraz wynajmu autokaru lub ceny biletów kolejowych.

Zdecydujcie: • jaki środek transportu wybierzecie; • gdzie i za ile chcecie nocować; • gdzie i za ile będziecie się żywić, co chcecie zwiedzić i zobaczyć. Zapiszcie swoją propozycję w tabelce (do pobrania w formacie PDF) lub w arkuszu kalkulacyjnym Excel i porównajcie z efektami pracy innych zespołów. Na zakończenie wspólnie wybierzcie najlepszy projekt budżetu, to znaczy taki, który za określoną wcześniej sumę daje największe korzyści. Określcie też koszt alternatywny tej propozycji.

3. Szkoła jako wspólnota

WYBIERZ ĆWICZENIE  W NASZEJ SZKOLE  WYBORY DO SAMORZĄDU  SYLWETKI KANDYDATÓW  POMYSŁY NA DZIAŁANIE SAMORZĄDU UCZNIOWSKIEGO  PRAWA UCZNIA 


W NASZEJ SZKOLE

Przeprowadźcie wywiad z nauczycielem/nauczycielką wiedzy o społeczeństwie na temat zakresu jego/jej obowiązków w szkole.
Oto lista pytań, które powinniście zadać.

  • Z jakich obowiązków nauczyciel musi się wywiązać?
  • Które z nich mają charakter formalny, to znaczy są gdzieś zapisane, a które wynikają z osobistego poczucia odpowiedzialności nauczyciela?
  • W jakich dokumentach są zapisane formalne obowiązki nauczyciela (np. umowa o pracę, ustawa Karta nauczyciela, rozporządzenia ministra edukacji narodowej, statut szkoły)?
  • Jakie sankcje grożą nauczycielowi za niewywiązanie się z tych obowiązków? Na jakie nagrody może liczyć nauczyciel, który wypełnia je wyjątkowo sumiennie?
  • Które z tych obowiązków są, jego zdaniem, najbardziej uciążliwe, a które najprzyjemniejsze?

 

Podobne wywiady możecie przeprowadzić z innymi osobami zatrudnionymi w szkole (np. dyrektorem, waszą wychowawczynią, sekretarką lub woźnym). Ciekawym zadaniem domowym może być przeprowadzenie podobnego wywiadu z rodzicami. Materiały pomocnicze znajdziesz na dole strony.


WYBORY DO SAMORZĄDU

Wyobraźcie sobie, że w pewnej szkole podstawowej zbliżają się właśnie wybory do samorządu uczniowskiego. Przygotujcie (np. w parach) krótkie hasła: „Głosujcie na X. To on (ona) jest najlepszym kandydatem do władz naszego samorządu!“. Hasła powinny zawierać zarówno informacje o kandydacie (wiek, zainteresowania, osiągnięcia), jak i elementy perswazyjne („Najlepiej zadba o wasze stopnie“. „Nie zawaha się pójść w twojej sprawie do dyrektora“). Narysujcie plakaty wyborcze. Każdy uczeń ma przed sobą dwie kartki: czerwoną i zieloną. Następnie autorzy pokazują swoje plakaty i odczytują na głos, a prowadzący prosi słuchaczy, by podnosili czerwoną kartkę w momencie, gdy będą się pojawiały treści perswazyjne, a zieloną gdy informacyjne.

Czy zauważyliście, jak wiele nieporozumień wynika z nieodróżniania faktów od opinii zarówno przez odbiorców, jak i nadawców komunikatów? Warto się tego nauczyć! Pomoże to uodpornić się np. na naciski grup interesów, producentów towarów czy polityków.

Zajrzyjcie też do naszego poradnika praktycznego „Wybory” (.PDF)


SYLWETKI KANDYDATÓW

Oto fikcyjni kandydaci do władz samorządowych w pewnej szkole. Przedyskutujcie wady i zalety każdego z kandydatów. Zastanówcie się, na którego z nich oddalibyście swój głos w wyborach. Każda z grup przedstawia wybranego przez siebie kandydata i uzasadnia podjętą decyzję.

MAJKA

Aktywna, potrafi nawiązać dobry kontakt z rówieśnikami, wrażliwa na cudzą krzywdę, zaangażowana w większość różnorodnych działań szkolnych (od PCK do zespołu tańca), często nie kończy rozpoczętych zadań, niektórzy uważają, że za dużo bierze sobie na głowę.

GRZEGORZ

Pracowity, spokojny, małomówny, pasjonuje się historią i archeologią, przez niektórych uważany za odludka, systematyczny, zawsze wywiązuje się z przyjętych zobowiązań, rzadko wykazuje inicjatywę, chętnie podporządkowuje się poleceniom innych, jeśli rozumie i akceptuje ich sens.

JOLA

Popularna na terenie szkoły, lubi przewodzić grupie, potrafi zachęcić innych do działania, niechętnie wykonuje sama różne drobne czynności związane z realizacją przyjętych planów, przez niektórych uważana za przemądrzałą i zarozumiałą.

MATEUSZ

Pracowity uczeń, solidnie wykonuje powierzone mu zadania, ceniony przez nauczycieli i uczniów ze względu na swoją wiedzę i chęć pomocy innym w nauce, świetny pływak, nie uczestniczy w życiu towarzyskim klasy i szkoły.

SZYMON

Bardzo popularny wśród uczniów, zawsze modnie ubrany, podoba się wielu dziewczętom, ma opinię osoby, która potrafi wszystko załatwić i nie boi się nauczycieli, nie uczy się za dużo, czasem wagaruje, przez niektórych uważany za lenia i człowieka trochę śle wychowanego.


POMYSŁY NA DZIAŁANIA SAMORZĄDU UCZNIOWSKIEGO

Oto bank pomysłów na działanie samorządu uczniowskiego – kilkadziesiąt propozycji ułożonych alfabetycznie! Wybierzcie spośród nich najlepszą. 

Nasza propozycja: najpierw wybierzcie najlepsze pomysły zaczynające się na daną literę, następnie spośród nich wyłońcie zwycięzcę – pomysł, który postaracie się zrealizować. 

absolwenci
ekologia
imprezy towarzyskie
konkursy
kontakty z uczniami
kontakty z nauczycielami
kontakty z rodzicami
kontakty z administracją
kontakty z innymi szkołami
nagrody, wyróżnienia i stypendia naukowe

postawa obywatelska
 
postawy uczniów poradnictwo poznawanie szkoły praca na rzecz dzieci
prace na rzecz szkoły
prace na rzecz
środowiska lokalnego
prace na rzecz uczniów
prawa i obowiązki
uczniów
publikacje
stosunki międzynarodowe
samokształcenie
sport
spotkania

 

 PRAWA UCZNIA

Ćwiczenie to wymaga odnalezienia odpowiednich aktów prawnych wydanych drukiem lub zamieszczonych na stronach internetowych. Polecamy strony: www.sejm.gov.pl, www.men.gov.pl oraz www.brpd.gov.pl.
 
 Znajdź jak największą liczbę przepisów mówiących o ochronie praw ucznia. Zajrzyj do Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, aktów międzynarodowych, poszukaj w innych dokumentach, które kodyfikują prawa przysługujące uczniom w Polsce, np. w rozporządzeniach Ministra Edukacji Narodowej. Nie zapomnij również o statucie szkoły, gdzie zamieszczono katalog praw i obowiązków ucznia.
Poniżej zamieszczamy kilka przykładowych dokumentów.


KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Art. 47. Każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym.
Art. 49. Zapewnia się wolność i ochronę tajemnicy komunikowania się. Ich ograniczenie może nastąpić tylko w przypadkach określonych w ustawie i w sposób w niej określony.
 
KONWENCJA O PRAWACH DZIECKA

PRAWA OSOBISTE

  • prawo do życia i rozwoju;
  • prawo do posiadania stanu cywilnego, tzn. do rejestracji po urodzeniu i do posiadania imienia oraz nazwiska;
  • prawo do uzyskania obywatelstwa;
  • prawo dziecka do rodziny, to znaczy do wychowania przez naturalnych rodziców, a w razie rozłączenia z rodzicami do kontaktów nimi i trwałego połączenia, jeśli tylko będzie to możliwe;
  • wolność religii lub przekonań;
  • wolność wypowiedzi, wyrażania poglądów i ich poszanowania stosownie do wieku dziecka; w szczególności zaś dziecko winno być wysłuchane w postępowaniu administracyjnym i sądowym w sprawach, które go dotyczą (np. zmiany nazwiska, adopcji);
  • wolność od przemocy fizycznej lub psychicznej, wyzysku, nadużyć seksualnych, wszelkiego okrucieństwa;
  • wobec dziecka nie można orzekać kary śmierci ani kary dożywotniego więzienia.

PRAWA SOCJALNE I KULTURALNE

  • prawo do ochrony zdrowia;
  • prawo do odpowiednich warunków życia;
  • prawo do wypoczynku;
  • prawo do nauki; nauka w zakresie szkoły podstawowej jest obowiązkowa i bezpłatna;
  • prawo do korzystania z dóbr kultury;
  • prawo do informacji;
  • prawo do znajomości swoich praw.

Konwencja przyznaje także szczególne prawa dzieciom upośledzonym fizycznie, umysłowo, a także niedostosowanym społecznie.
 

USTAWA z dnia 14 grudnia 2016 r. PRAWO OŚWIATOWE (Dz.U. z 2018 r. poz. 996, 1000, 1290 i 1669) ogłoszono dnia 24 maja 2018 r.

Art. 85. 1. W szkole i placówce działa samorząd uczniowski, zwany dalej „samorządem”.

2. Samorząd tworzą wszyscy uczniowie szkoły lub placówki.

3. Zasady wybierania i działania organów samorządu określa regulamin uchwalany przez ogół uczniów w głosowaniu równym, tajnym i powszechnym. Organy samorządu są jedynymi reprezentantami ogółu uczniów.

4. Regulamin samorządu nie może być sprzeczny ze statutem szkoły lub placówki.

5. Samorząd może przedstawiać radzie szkoły lub placówki, radzie pedagogicznej oraz dyrektorowi wnioski i opinie we wszystkich sprawach szkoły lub placówki, w szczególności dotyczących realizacji podstawowych praw uczniów, takich jak:

1) prawo do zapoznawania się z programem nauczania, z jego treścią, celem i stawianymi wymaganiami;
2) prawo do jawnej i umotywowanej oceny postępów w nauce i zachowaniu;
3) prawo do organizacji życia szkolnego, umożliwiające zachowanie właściwych proporcji między wysiłkiem szkolnym a możliwością rozwijania i zaspokajania własnych zainteresowań;
4) prawo redagowania i wydawania gazety szkolnej;
5) prawo organizowania działalności kulturalnej, oświatowej, sportowej oraz rozrywkowej zgodnie z własnymi potrzebami i możliwościami organizacyjnymi w porozumieniu z dyrektorem;
6) prawo wyboru nauczyciela pełniącego rolę opiekuna samorządu.

6. Samorząd w porozumieniu z dyrektorem szkoły lub placówki może podejmować działania z zakresu wolontariatu.

7. Samorząd może ze swojego składu wyłonić radę wolontariatu.

4. Jak żyją Polacy?

WYBIERZ ĆWICZENIE  JAK WAM SIĘ ŻYJE, POLACY?  


JAK WAM SIĘ ŻYJE, POLACY?


„Diagnoza społeczna. Warunki i jakość życia Polaków” 2015

Przeczytaj fragmenty artykułu omawiają-cego wyniki badań „Diagnoza społeczna. Warunki i jakość życia Polaków” przeprowadzonych w 2015 roku przez zespół pod kierunkiem prof. Janusza Czaplińskiego. Przeanalizuj następnie wykres ilustrujący, jak Polacy oceniają swoje dotychczasowe życie (zobacz obok) i skomentuj tendencje, które ujawniły się w tych badaniach na przestrzeni 24 lat. Czy Polacy są zadowoleni ze swojego życia, czy może nieszczęśliwi?

 

Polacy szczęśliwi i zadowoleni z siebie

81 proc. Polaków to ludzie szczęśliwi. Bo mają wyższe dochody, fajną rodzinę i całkiem niezłą pracę. No i poczucie, że zawdzięczają to sobie, nie politykom (patrz wykres). Jesteśmy tak szczęśliwi jak przeciętny mieszkaniec Unii Europejskiej. Przebijają nas Szwedzi i Duńczycy (aż 98 proc. zadowolonych z życia), Finowie i Holendrzy (95 proc.), Anglicy (94 proc.), Belgowie (93 proc.). Czujemy się lepiej niż np. Czesi, Estończycy, Słowacy, Litwini czy Łotysze. Najgorzej mają się Grecy (43 proc.) i Bułgarzy (44 proc.). (...)

 

Przyczyny szczęśliwości?

Banalne. Po prostu mamy więcej tego, czego potrzebujemy: pieniędzy (dochodów i oszczędności), zaufania do innych, poczucia bezpieczeństwa i dobrej rodziny (źródłem największej satysfakcji są niezmiennie dzieci, a dopiero potem mąż lub żona).

Ponad 40 proc. Polaków jest „zadowolonych” lub nawet „bardzo zadowolonych” z pracy, wykształcenia i tego, co udało im się osiągnąć. Co czwarty jest zadowolony z perspektyw na przyszłość.

Od 2009 r. spada rozwarstwienie. Bo szybciej przybywa tym, którzy mieli mało, wolniej tym, którzy mieli dużo. Systematycznie ubywa rodzin, które „z wielką trudnością” sobie radzą z prowadzeniem domu. W 2000 r. 46 proc. rodzin przyznawało, że stałe dochody nie starczają na bieżące wydatki, w 2015 - 19 proc. 1,5 proc. rodzin jest w bardzo trudnej sytuacji - nie starcza im nawet na najtańsze jedzenie. 4 proc. - ma na najtańsze jedzenie, ale już brakuje im na ubranie. 38 proc. przyznaje, że żyje oszczędnie i starcza im na wszystko. Co piąty daje radę odłożyć na poważniejsze zakupy, a blisko co dziesiąty - twierdzi, że „starcza im na wszystko bez wyrzeczeń, ale nie oszczędzają”. 10 proc. jest w niezłej sytuacji - bo i starcza im na wszystko, i odkładają na przyszłość.

 

Polak bardziej oszczędny

Przybywa rodzin z oszczędnościami. Dziś oszczędza 45 proc., 15 lat temu - 24. Najczęściej - 59 proc. - trzymamy te oszczędności w gotówce, 53 proc. - ma bankowe lokaty, 18 proc. - polisy ubezpieczeniowe. Jednocześnie maleje liczba rodzin zadłużonych, chociaż wielkość zadłużenia wzrosła (co trzecia rodzina ma długi przekraczające ich roczne dochody).

Głównie zadłużamy się na kupno aut, pralek, lodówek itp. (33 proc.), remonty domów lub mieszkań (30 proc.) i kupno nowych (27 proc.).

W ostatnich dwóch latach wyraźnie zmalała - z 3,5 do 1,4 proc. - liczba rodzin, które zalegają ze spłatą kredytu mieszkaniowego.

13 proc. rodzin przyznaje, że brakuje im na leki (cztery lata temu - 18 proc.), 12 proc. - na wizytę u lekarza, 14 proc. - na dentystę, po 6 proc. - na badania i rehabilitację, po 5 proc. - na protezy i sanatorium. Ale w ostatnich czterech latach ubyło rodzin, którym zabrakło na zdrowie.

Trzy czwarte w ogóle nie jest zainteresowanych prywatnym ubezpieczeniem zdrowotnym. 24 proc. gotowe byłoby za nie płacić do 100 zł miesięcznie, a 2,5 proc. - powyżej.

7 proc. Polaków zamierza w ciągu dwóch lat wyjechać za granicę, by tam zarabiać. W 2007 r. takie deklaracje składało 11 proc. Polak pracy szukać zamierza w Niemczech (40 proc.), Anglii (24 proc.) i Holandii (12 proc.).

 

Polak nie czyta książek i prasy

46 proc. Polaków w ostatnim roku nie przeczytało ani jednej książki. Co czwarty - góra trzy. Tylko co dziesiąty przeczytał więcej niż 10. Ale jest iskierka nadziei! W porównaniu z 2013 r. nieco więcej Polaków - wzrost z 48 do 52 proc. - kupiło książki.

7 proc. Polaków przyznaje, że korzystało z e-booków i audiobooków.

Prawie połowa w ogóle nie czyta prasy - dzienników, tygodników, miesięczników. Co czwarty poświęca im tygodniowo do dwóch godzin. Co ciekawe, Polacy korzystający z internetu częściej czytają gazety i poświęcają na to więcej czasu niż osoby niekorzystające z sieci.

Może dlatego tak mało czytamy, że przeciętny Polak spędza przed telewizorem co najmniej dwie godziny dziennie? 15 proc. przyznaje, że dziennie ogląda telewizję nawet dłużej niż cztery godziny. (...)

 

Źródło: Agnieszka Kublik, Polacy szczęśliwi i zadowoleni z siebie. Wyniki „Diagnozy społecznej”, gazeta.pl, 17 września 2015 r.

Załączone dokumenty