WYBIERZ ĆWICZENIE  TELENOWELA W MAŁYM MIASTECZKU  SZUKAJ SWEGO  OPUSTOSZAŁY ŚWIAT  DWA BLOKI  MUZYKA ŁĄCZY CZY DZIELI?  OBCY WŚRÓD NAS 


TELENOWELA „W MAŁYM MIASTECZKU”

Pracując w parach lub w małych zespołach, wymyślcie postaci bohaterów nowej polskiej telenoweli. Uwaga: postaci te powinny reprezentować wszystkie wymienione w tekście z sową warstwy społeczne (mogą to być pojedyncze osoby lub całe rodziny). Jeśli macie ochotę, zaproponujcie obsadę aktorską tego serialu!


SZUKAJ SWEGO

Weźmiecie udział w krótkiej zabawie. W czasie jej trwania musicie zachować absolutne milczenie. Nauczyciel/Nauczycielka przyklei każdemu z was na plecach kółko lub kwadrat w jednym z czterech kolorów, jednak na początku zabawy nie powinniście wiedzieć, jaki kolor ma wasz znaczek. Waszym zadaniem jest jak najszybsze podzielenie się na cztery grupy, zgodnie z kolorami znaczków na plecach. Możecie sobie pomagać, ale nie możecie nic do siebie mówić! Prawda, że bez pomocy kolegów i koleżanek trudno byłoby wykonać to ćwiczenie?


OPUSTOSZAŁY ŚWIAT

Przeczytaj poniższe opowiadanie i odpowiedz na zamieszczone pod nim pytania.

Marianna zbudziła się z niejasnym przeczuciem, że stało się coś dziwnego. Ale co? Pokój wyglądał tak jak zawsze. Spodziewała się, że za chwilę drzwi się otworzą i stanie w nich tata, i powie, że trzeba zbierać się do szkoły. Minęło kilka minut, a tata nie przychodził. Marianna, zaciekawiona, wstała i zaczęła biegać po całym mieszkaniu, szukając rodziców. Mieszkanie było jednak puste – jakimś niewiadomym sposobem została zupełnie sama. W pierwszej chwili nieco się przestraszyła. Potem jednak doszła do wniosku, że nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Świat bez rodziców jest przecież światem bez zakazów. Nie musi jeść śniadania ani iść do szkoły. Marianna spędziła całe przedpołudnie na słuchaniu muzyki i oglądaniu telewizji. W końcu jednak zgłodniała na tyle, że zrobiła sobie kanapki. Potem ubrała się i zadzwoniła do babci – może ona wie, co się stało z rodzicami. Telefon babci jednak milczał – czyżby i ona zniknęła? Zeszła dwa piętra niżej do swej najbliższej przyjaciółki i nacisnęła dzwonek. Cisza.

– Czy to jakaś epidemia znikania? – mruknęła Marianna pod nosem.

– Gdzie się wszyscy pochowali?

Wyszła na dwór, żeby pobawić się z koleżankami, które musiały już przecież wrócić ze szkoły. Pusto. Mogła teraz długo bujać się na huśtawce i nikt jej nie przeszkadzał. W ogóle mogła robić to wszystko, na co miałaby akurat ochotę. Tylko że jakoś nic jej się już nie chciało. Świat bez ludzi był po prostu okropny. Wróciła do domu, rzuciła się na łóżko i zaczęła płakać.

– No, wstawaj już, śpiochu – głos taty brzmiał jak co dzień.

Marianna nigdy jeszcze nie ucieszyła się tak bardzo z tego, że ktoś ją budzi.

***

 A jak ty czułbyś/czułabaś się w świecie, jaki przyśnił się Mariannie? Jaką rolę odgrywają w naszym życiu inni ludzie – czy moglibyśmy żyć bez nich? Przypomnij sobie, co wczoraj robiłeś/robiłaś, z kim się spotykałeś/spotkałaś, rozmawiałeś/rozmawiałaś przez telefon albo w inny sposób się kontaktowałeś/kontaktowałaś. Wypisz te osoby i zastanów się, co cię z nimi łączy (np. więzy rodzinne, przyjaźń) lub w jakiej sytuacji się z nimi zetknąłeś/zetknąłaś (np. znajoma ekspedientka w sklepie spożywczym).


DWA BLOKI

Posłuchaj opisu pewnego domu i postaraj się zapamiętać jak najwięcej szczegółów, ale na razie nic nie notuj. Uwaga: pod żadnym pozorem nie zaglądaj do poniższego opisu. Gdy nauczyciel skończy czytać, spisz wszystko, co zapamiętałeś na temat wyglądu domu (jeżeli wolisz, możesz wykonać schematyczny rysunek). Teraz podzielcie się na grupy. Nauczyciel przeczyta wam opis jeszcze innego domu, a waszym zadaniem będzie odtworzenie jego wyglądu – tym razem możecie ze sobą współpracować!

Porównajcie efekty obu części ćwiczenia. Kiedy łatwiej było wykonać to zadanie i dlaczego?

  1. Nasz blok zbudowano dziewiętnaście lat temu. Ma cztery piętra. Do wysokości pierwszego piętra jest kremowy, między drugim i czwartym jasnożółty, a u samej góry niebieski. Architekt bardzo dziwnie rozmieścił w nim okna. Na parterze są tylko cztery, za to na pierwszym piętrze siedem, na drugim sześć, na trzecim znowu siedem, a na czwartym aż jedenaście. Z dachu sterczą cztery anteny i siedem wywietrzników. Do bloku wchodzi się przez pojedyncze, ciemnobrązowe drzwi. Tuż przy samej ziemi są też cztery małe okienka piwnicy. W wielu miejscach na blokach farba łuszczy się i pęka, pozostawiając szare plamy. Na pierwszym piętrze jest pięć takich dziur, na drugim dwie, a na czwartym trzy.
  2. Nasz blok zbudowano dwadzieścia dwa lata temu. Ma cztery piętra. Do wysokości drugiego piętra jest zielony, między drugim i trzecim piętrem ciemnobrązowy, a na czwartym piętrze rudy. Architekt bardzo dziwnie rozmieścił w nim okna. Na parterze jest tylko pięć okien, za to na pierwszym piętrze osiem, na drugim dziewięć, na trzecim aż jedenaście, a na czwartym znów osiem. Z dachu sterczą trzy anteny i osiem wywietrzników. Do bloku wchodzi się przez pojedyncze ciemnozielone drzwi. Tuż przy samej ziemi jest też sześć małych okienek piwnicy. W wielu miejscach na bloku farba łuszczy się i pęka, pozostawiając szare plamy. Na pierwszym piętrze są trzy takie dziury, na drugim cztery, a na trzecim dwie.

MUZYKA ŁĄCZY CZY DZIELI?

Każdy z was ma z pewnością swój ulubiony rodzaj muzyki: jedni słuchają ostrego rocka, inni wolą łagodny house, jeszcze inni – hip-hop. Muzyka młodzieżowa łączy ludzi – gdy spotykasz kogoś, kto jest fanem twojego ulubionego zespołu, łatwiej znaleźć ci z nim nić porozumienia i wspólne tematy… Z muzyką wiąże się też często pewien styl życia, ubierania się i spędzania czasu. Inaczej wyglądają fani rapu, a inaczej heavymetalowcy, mają inne stroje i używają innej symboliki. Ale ten „wspólny język” działa trochę jak obosieczny miecz – trudniej dogadać się i poczuć więź z kimś, kto „twoją” muzykę uważa za beznadziejną…

Czy można tę barierę przełamać? Czy twoim zdaniem miłośnik muzyki pop może się polubić, a może nawet zaprzyjaźnić z fanem rapu lub heavy metalu? Podyskutujcie o tym na lekcji, poszukajcie takich przykładów z własnego doświadczania filmów.

Wybierzcie spośród znanych wam zespołów ten, który najlepiej znacie, oraz ten, który wydaje się wam najbardziej „obcy”. Przygotujcie na następne zajęcia (indywidualnie lub w parach) miniprezentację tego drugiego (historia, dyskografia, fragmenty utworów), możecie ją wzbogacić o informacje na temat innych zespołów, które grają podobną muzykę. Przedstawcie ją sobie nawzajem, zachęcając ich fanów do krótkich uzupełnień i komentarzy!


OBCY WŚRÓD NAS

Wyobraź sobie, że do twojej szkoły trafiła kilkuosobowa grupa uczniów z jednego krajów Afryki, Azji lub Ameryki Południowej. Zastanów się, co należałoby zrobić, by poczuli się mniej obco. Co mógłbyś/mogłabyś zrobić, a co mogliby zrobić twoi koledzy, nauczyciele, dyrektor szkoły? Porozmawiaj o tym z koleżanką lub kolegą z ławki, a następnie wypiszcie kilka najlepszych pomysłów.